Groeien doen we door te leren. We ontwikkelen en doen levenservaring op, meestal door vallen en opstaan. Het maakt niet uit hoeveel boeken je leest, je zult het moeten toepassen in het dagelijks leven om werkelijk te leren van de teksten die je tot je neemt.
Lessen die we te leren hebben, zijn dingen die we dus “fout” doen. We leren in deze maatschappij dat we perfect moeten zijn, hetzij door het geloof, door de leesgroepjes op de basisschool, het voor groepen gekozen worden bij gym, of één van de duizend andere voorbeelden. We krijgen perfectionisme met de paplepel ingegoten en wat leren we dus van kinds af aan?
Je mag geen fouten maken. Dus wat gaan we met z’n allen doen? Alle “fouten” die we maken, alle levenslessen die we te leren hebben, vooral wegstoppen naar het onderbewuste. Vooral niet naar kijken want hoe vaker ik het probeer, hoe vaker het misgaat. Dus wegstoppen.
Op die manier bouwen we dus in ons hele leven heel wat emotionele lading op op júíst die onderwerpen waar we nog veel te leren hebben.